யாரோ ஒருவருடன் பேசுவதற்க்காக மட்டுமே பள்ளிகூடத்திற்க்கோ கல்லூரிக்கோ போவதாக உணர்ந்து இருக்கிறீர்களா ? யாரோ கொடுத்த சாக்லேட்டின் ரேப்பர்களை பத்திரப்படுத்தி இருக்கிறீர்களா ? ஷாப்பிங் மாலிலோ ரயில்வே ஸ்டேஷனிலோ யாரையேனும் எதிர்பார்க்கமல் சந்திக்க எதிர்பார்த்து இருக்கிறீர்களா? தூரத்தில் நடக்கும் ஒரு பெண் அவள் போல் இருக்க ஆசையுடன் அருகில் போய் ஏமாந்து இருக்கிறீர்களா ? வாழ்க்கையில் ஒருமுறையேனும்
Only One Line : கேக்குறவன் கேணையனா இருந்தா கேப்பையில் இருந்தும் நெய் வடியுமாம்.., Verdict : போய்டாதிங்ங்ங்ங்ங்ககக...., கொசுறு : படத்தின் ஒரே ஆறுதல் ஒன்பதே முக்கா நிமிஷம் வரும் பிரணிதா..,
ஒரு புத்தகமோ திரைப்படமோ காலங்கள் கடந்தும் நிலைத்து நிற்பதற்க்கு மறுவாசிப்பும் மீள்பார்வைகளும் மிகவும் அவசியமாகின்றன. நமக்கு பிடித்த எல்லா புத்தகத்தையும் திரைப்படத்தையும் இன்னொரு முறை ஸ்பரிசிக்க அத்தனை சுலமபாய் தோன்றிவிடுவதில்லை. பெரும்பாலவானவற்றை மீண்டும் பார்க்க கூடாதென முடிவெடுத்தாலும் வெகுசிலவற்றை தான் "கொய்யால உசுரே போனாலும் பாக்க கூடாதுடா"ன்னு கங்கணம் கட்டிக்குவோம். அந்த அளவுக்கு
”யாரும் யாருக்கும் உயர்வுமில்லை தாழ்வுமில்லை அனைவருமே சமம்” இந்த வரியை நீங்கள் படிப்பது நிச்சயமாய் முதல்முறையாக இருக்காது அறிவுரையாகவோ பாடமாகவோ வாழ்வில் ஒரு முறையேனும் கேட்டு இருப்பீர்கள் ஆனால் வாழ்வில் எந்த ஒரு கணத்திலாவது இதை கடைப்பிடித்திருப்போமா என கேட்டால் இல்லை என்பதே நம் அனைவரின் பதிலாக இருக்கும். வயது, பணம், அறிவு ஆகிய சமூக மதிப்பீடுகளின் அடிப்படையில் நாம் அனைவரும் பிறரை எப்பவுமே நம்மை விட உயர்வாய் நினைக்க எல்லா தருணங்களிலும் தயாராக
